معنی لاله رخ در فرهنگ نامهای ایرانی

لاله چهر، آنکه چهره و روی زیبا چون گل لاله دارد

معنی لاله رخ در فرهنگ فارسی عمید

لاله رخسار، لاله روی، معشوقی که گونه های سرخ به رنگ گل لاله دارد

معنی لاله رخ در لغت نامه دهخدا

از صفت نیکوان. صاحب گونه های سرخ و لاله مانند. نیکوروی:، بدین لاله رخ گفته بد در نهفت، که شاه گرانمایه گیری به جفت.، فردوسی.، نگه کردموبد شبستان شاه، یکی لاله رخ بود تابان چو ماه.، فردوسی.، از آن دو ستاره یکی چنگ زن، دگر لاله رخ چون سهیل یمن.، فردوسی.، چو هنگامۀ زادن آمد پدید، یکی دختر آمد ز ماه آفرید، مر آن لاله رخ را ز سر تا به پای، تو گفتی مگرایرج استی بجای.، فردوسی.، بنفشه زلفاگرد بنفشه زار مگرد، مگرد لاله رخا گرد لالۀ رنگین.، فرخی.، هر زمان جوری کند بر من بنو معشوق من، راضیم راضی به هرچ آن لاله رخ با ما کند.، منوچهری.، بدش دختری لاله رخ کز پری، ربودی دل از کشی و دلبری.، اسدی (گرشاسب نامه ص 615 نسخۀ خطی مؤلف).، گر باده خوری تو با خردمندان خور، یا باصنمی لاله رخ و خندان خور.، خیام.، با روی تو به لاله و ما هم نیاز نیست، زانم چنین که لاله رخ و ماه منظری.، ادیب صابر.، به کوی لاله رخان هر که عشقباز آید، امید نیست که هرگز به عقل باز آید.، سعدی

معنی لاله رخ در فرهنگ لغت هوشیار

دارای چهره سرخ و لطیف چو لاله خوبروی: هرزمان جوری کند بر من بنو معشوق من راضیم راضی بهرچ آن لاله رخ باماکند. (منوچهری. د. چا. 25: 2)

معنی لاله رخ - جستجوی لغت در جدول جو

لاله رخ(دخترانه)

فرهنگ نامهای ایرانی

لاله رخ

فرهنگ فارسی عمید

لاله رخ(لَ / لِ رُ)

لغت نامه دهخدا

لاله رخ

فرهنگ لغت هوشیار

لاله رو

(دخترانه)

لاله چهر، آنکه چهره و صورتی سر و زیبا چون گل لاله دارد

فرهنگ نامهای ایرانی

لاله وش

(دخترانه)

مانند لاله

فرهنگ نامهای ایرانی

لاله دخت

(دخترانه)

دختر لاله، مرکب از لاله (گلی) + دخت (دختر)

فرهنگ نامهای ایرانی

لاله سرخ

شقایق، گیاهی شبیه خشخاش با برگ های بریده و گل های سرخ که در انتهای گلبرگ های آن لکۀ سیاهی وجود دارد، شقایق النّعمان، الاله، لالۀ حمرا، شقایق نعمان، آذرگون، آلاله، آذریون، لالۀ نعمانی، لاله

فرهنگ فارسی عمید

تازه رخ

تازه رخسار، تازه رو

فرهنگ فارسی عمید

لاله وش

لاله مانند مانند لاله، لاله فام

فرهنگ فارسی عمید

غازه رخ

ویژگی کسی که غازه به گونه های خود مالیده باشد، ویژگی آنکه گونه هایی به رنگ غازه دارد

فرهنگ فارسی عمید

ساده رخ

ساده رو، پسری که هنوز ریش در نیاورده ساده رخ، ساده زنخ، زیبا

فرهنگ فارسی عمید

لاله رود

(لَ / لِ)

از نواحی لارجان مازندران. و بدانجا ابوجعفر حسن بن ابوالحسین بدست ماکان کاکی کشته شد. (حبیب السیر ج 1 ص 345)
نام دیگر ’نورود’ و آن رودی است میان رشت و لاهیجان. (مازندران و استرآباد رابینو بخش انگلیسی ص 16)

لغت نامه دهخدا

لاله زرد

(لَ / لِ یِ زَ)

نوعی از لاله. لالۀ زرین:
شب نور مرا گلزار نار است
تجلی لالۀ زرد بهار است.
حکیم زلالی (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

لاله رنگ

(لَ / لِ رَ)

به رنگ لاله. سرخ:
فرامرز را دید همچون نهنگ
سرو دستش از خون شده لاله رنگ.
فردوسی.
به مشگین زگال آتش لاله رنگ
درافتاده چون عکس گوهر به سنگ.
نظامی

لغت نامه دهخدا

لاله سرا

(لَ / لِ سَ)

خواجه سرا و آن غلامی باشد که شرم وی بریده باشند. (از برهان). لالا سرا. (جهانگیری)

لغت نامه دهخدا

لاله لب

(لَ / لِ لَ)

صاحب لبی به رنگ لاله

لغت نامه دهخدا

لاله وش

(لَ / لِ وَ)

لاله سان. لاله مانند. شبه لاله. لاله گون. چون لاله

لغت نامه دهخدا

شعله رخ

(شُ لَ / لِ رُ)

تابنده روی. شعله روی. (ناظم الاطباء). و رجوع به شعله روی شود

لغت نامه دهخدا

غازه رخ

(زَ / زِ رُ)

روی به رنگ غازه:
سوزنیم مرد به اندازه... (شرم مرد)
تازه دل و غازه رخ و تازه...
سوزنی

لغت نامه دهخدا

ساده رخ

(دَ / دِ رُ)

امرد. بی ریش. ساده. ساده روی. ساده زنخ. ساده زنخدان. ساده شکر. ساده نمک:
ساده رخ نزد آنکه خویشش نیست
شب چرا میرود چو ریشش نیست.
اوحدی

لغت نامه دهخدا

تازه رخ

(زَ / زِ رُ)

روی گشاده. خوشرو. گشاده رو. تازه رخسار. تازه روی. خوشروی:
در باغ بگشاد پالیزبان
بفرمان آن تازه رخ میزبان.
فردوسی.
بدو گفت بهرام تیره شبان
که یابد چنین تازه رخ میزبان ؟
فردوسی.
که کن و بارکش و کارکن و راه نورد
صفدر و تیزرو و تازه رخ و شیرآواز.
منوچهری.
ما سیکی خوار نیک، تازه رخ و صلحجوی
تو سیکی خوار بد، جنگ کن و ترشروی.
منوچهری

روی گشاده. خوشرو. گشاده رو. تازه رخسار. تازه روی. خوشروی:
در باغ بگشاد پالیزبان
بفرمان آن تازه رخ میزبان.
فردوسی.
بدو گفت بهرام تیره شبان
که یابد چنین تازه رخ میزبان ؟
فردوسی.
کُه کن و بارکش و کارکن و راه نورد
صفدر و تیزرو و تازه رخ و شیرآواز.
منوچهری.
ما سیکی خوار نیک، تازه رخ و صلحجوی
تو سیکی خوار بد، جنگ کن و ترشروی.
منوچهری

لغت نامه دهخدا

لاله برگ

(لَ / لِ بَ)

برگ لاله:
رویش میان حلۀ سبز اندرون پدید
چون لاله برگ تازه شکفته میان خوید.
عماره.
زلف تو از مشک ناب چنبر چنبر
روی تو از لاله برگ خرمن خرمن.
فرخی.
، مجازاً روی:
چنان ننگش آمد ز کار هجیر
که شد لاله برگش بکردار خیر.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

لاله رخان

(لَ / لِ رُ)

صفت نیکوان. صاحب گونه های سرخ و لاله مانند. خوبروی:
دایم دل تو شاد به دیدار نگاری
شیرین سخنی نوش لبی لاله رخانی.
فرخی.
سوسن سیمین شده ست و سوزن زرین
لاله رخانم، ترا میان و مرا تن.
فرخی.
هم بت زنجیرجعدی هم بت زنجیرزلف
هم بت لاله جبینی هم بت لاله رخان.
منوچهری.
نگار لاله رخانی و ماه مشکین زلف
بلای لعبت چینی و حور سیم بری.
سوزنی

لغت نامه دهخدا

لاله رو

(لَ / لِ)

دارای روئی چون لاله. لاله رخ

لغت نامه دهخدا

لاله برگ

برگ لاله: رویش میان حله سبزاندرون پدید چون لاله برگ تازه شکفته میان خوید. (عماره لغ)، چهره روی: چنان ننگش آمد ز کار هجیر که شد لاله برگش بکردار خیر. (شا. لغ)

فرهنگ لغت هوشیار

لاله رنگ

برنگ لاله سرخ قرمز: بمشکین ز گال آتش لاله رنگ در افتاده چون عکس گوهر بسنگ. (نظامی لغ)

فرهنگ لغت هوشیار

لاله سرا

غلامی که شرم وی را بریده باشند خواجه سرا خصی

فرهنگ لغت هوشیار

لاله وش

برنگ لاله لاله فام لاله گون. یا لاله وشان، جمع لاله وش، رده ایست از خارپوستان که دارای بازوهای بزرگ حقیقی هستند و بدنشان از صفحات منظم آهکی پوشیده شده است. لاله وشان در دوران اول زمین شناسی بحد وفور میزیسته اند ولی گونه های امروزه این جانوران بسیار محدود است و غالبا در اعماق زیاد دریا میزیند و جنسی از این جانوران باسم لالء دریایی در سواحل دریاهای معتدل فراوان است. آنتدون که نمونه فراوان لاله و شان امروزی است در دوره لاروی بوسیله پایه ای بتخته سنگها می چسبد و در حالت بلوغ آزادانه در دریا شنا میکند. رنگ این حیوان قرمز نارنجی است. وجه تسمیه آن بمناسبت شباهت کاملش به گل لاله است لاله های دریایی کرینوئیدها

فرهنگ لغت هوشیار

لاشه خر

خرسست و نزار: چون براتی نداری اندرده لاشه خر را بدست دزد مده (سنائی لغ)

فرهنگ لغت هوشیار